20 بازی نینتندو که تاریخ بازی های ویدیویی را برای همیشه تغییر دادند
به گزارش بانو هما، صنعت گیم به شدت به تکنولوژی وابسته است، آن هم تکنولوژی ای که سال به سال در حال تغییر است. از این نظر نینتندو شرکت منحصربفردی است. نینتندو پیروز شد طوری به عنوان شرکت بازیسازی برای خود اعتبار و معروفیت دست وپا کند که بعضی از پدر مادرها تا سال ها همه کنسول های بازی را نینتندو صدا می کردند و تا به امروز، نینتندو همچنان جایگاه خود را به عنوان خالق بزرگ ترین تجربه های دنیای گیم حفظ کرده است.
طی سال های گذشته بحث های زیادی درباره برترین بازی های نینتندو در گرفته است، ولی درباره بازی های نینتندو بحث جالب تری وجود دارد و آن هم مهم ترین بازی های نینتندو است. دلیل معروفیت نینتندو صرفاً این نیست که آن ها سرگرمی دوران کودکی چند نسل را منتشر کرده اند؛ یکی دیگر از دلایل این معروفیت این است که آن ها چند دهه را صرف نوآوری در عرصه بازی کردند، نوآوری هایی که چهره صنعت گیم را به شکلی مثبت تغییر دادند و انتظارات ما را از بازی های ویدئویی بالاتر بردند.
بنابراین جای تعجب ندارد که بازی هایی که در ادامه معرفی شده اند، علاوه بر متحول کردن چهره گیم برای همیشه، جزو برترین بازی های تمام دوران نیز به حساب می آیند.
20. دانکی کانگ (Donkey Kong)
سال انتشار: 1981
پلتفرم: آرکید
دانکی کانگ از لحاظ گیم پلی نوآوری های زیادی داشت، ولی دلیل اصلی آورده شدنش در این فهرست تاریخچه مهمی است که پشت ساخته شدنش وجود دارد.
دانکی کانگ بازی ای بود که کارنامه کاری شیگرو میاموتوی افسانه ای را شروع کرد و از این لحاظ نقطه شروع کارنامه کاری یکی از بزرگان صنعت بازیسازی بود. ترکیب قصه گویی، شخصیت پردازی و گیم پلی در بازی باعث ایجاد تحولی در صنعت شد و به همه نشان داد بازی های ویدئویی محدود به نورهای روشن و صداهای بلندی نیستند که در اتاق شلوغ آرکید توجه تان را جلب می کنند؛ بلکه این بازی ها می توانند چیزی فراتر باشند.
19. شکار اردک (Duck Hunt)
سال انتشار: 1984
پلتفرم: NES، آرکید
شکار اردک، در کنار دستگاه R.O.B. و بازی های سازگار با آن، به نینتندو کمک کرد با وعده یک اسباب بازی دیجیتالی و نه صرفاً یک کنسول بازی دیگر بازار کنسول های بازی در غرب را متحول کند.
با این که R.O.B. سهم بزرگ تری در این استراتژی داشت، شکار اردک نشانه نبوغ نینتندو است، چون با وجود این که این بازی اسب تروجانی برای جا انداختن اسباب بازی های دیجیتالی در بازار بود، ولی بازی خوبی از آب درآمد. همچنین این بازی کمک کرد سبک تفنگ لیزری از سالن های آرکید به خانه هایمان راه پیدا کند.
18. موتور هیجانی (Excitebike)
سال انتشار: 1984
پلتفرم: NES، آرکید
موتور هیجانی حتی با توجه به استانداردهای زمان خودش گیم پلی ساده ای داشت، ولی تا به امروز قابل بازی مانده است و این حاکی از ماندگاری اش است، ولی اگر با بازی آشنا باشید، احتمالاً دلیل حضورش در این فهرست را می دانید: قابلیت ساختن راستا مسابقه.
موتور هیجانی اولین بازی ای نبود که چنین قابلیتی در آن گنجانده شده بود، ولی تا قبل از انتشار این بازی چنین قابلیتی تا این حد مفرح ظاهر نشده بود. در طی سال های آینده بازیسازان بیشتری حس کردند که لازم است تا قابلیت ساخت وساز را در بازی خود بگنجانند و از آن موقع تا به امروز ما شاهد نتیجه مثبت آن روی صنعت بازی هستیم.
17. برادران سوپر ماریو (Super Mario Bros)
سال انتشار: 1985
پلتفرم: NES، آرکید
برادران سوپر ماریو مهم ترین بازی تمام دوران است. معمولاً چنین ادعاهایی به هدف ایجاد بحث و کل کل بیان می شود، ولی در این مورد خاص این ادعا حقیقت محض است.
برادران سوپر ماریو نوآوری های زیادی در زمینه گیم دیزاین و گیم پلی عرضه کرد و گفتمان درباره ویدئوگیم را برای همیشه تغییر داد. پس از انتشار این بازی هیجان کشف چیزهای تازه به میزان تسلط یافتن به بازی اهمیت پیدا کرد. بیخود نیست که ماریو هنوز که هنوز است، نماد نینتندو به جای مانده است. این بازی الهام بخش میلیون ها نفر شد تا به بازی های ویدئویی علاقه مند شوند.
16. افسانه زلدا (The Legend of Zelda)
سال انتشار: 1986
پلتفرم: NES، گیم بوی ادونس
افسانه زلدا صرفاً به خاطر سیستم ذخیره سازی مبتنی بر بک آپ باتری اش سزاوار گنجانده شدن در این فهرست است (وارد کردن رمز عبور کابوس است)، ولی وقتی به انقلابی بودن جنبه های بازی فکر می کنیم، عاملی که بیشتر از هر چیزی به چشم می آید این است که در زمانی که بازیسازان از کشف محدودیت ها و مرزهای گیم دیزاین شگفت زده شده بودند، افسانه زلدا به همه یاد داد که به فرای این محدودیت ها و مرزها نگاه کنند.
زلدا اولین بازی ای بود که بسکمک از ما بازی کردیم و در آن حس نکردیم که دستی نامرئی در حال هدایت کردن ما بین مراحل است. البته این مراحل به شکلی در بازی وجود داشتند، ولی نمی توان این را نادیده گرفت که شما اختیار عمل داشتید تا به شیوه خودتان کشف شان کنید و این فرایند بسیار هیجان انگیز بود. در زمانی که بازی های ویدئویی وعده ماجراجویی های عجیب و شگرف را می دادند، زلدا پیروز شد با کمترین میزان مسامحه این وعده را عملی کند.
15. متروید (Metroid)
سال انتشار: 1986
پلتفرم: NES، آرکید
بله، متروید پدربزرگ سبک مترویدوانیا است و بسکمک از اصول گیم دیزاینی که در آن بنا نهاده شدند، حتی طبق استانداردهای امروز نیز مدرن به حساب می آیند. با این حال، در نظر من، عاملی که باعث شد متروید صنعت گیم را برای همیشه متحول کند، جو (Atmosphere) آن بود.
متروید به درجه ای فوق العاده بالا از کیفیت در حوزه کارگردانی هنری و دیزاین دست پیدا کرد، آن هم در دوره زمانی ای که بسکمک از مردم فکر می کردند به کار گیری چنین عناصری در بازی های ویدئویی غیرممکن است. این بازی پیروز شد شما را وارد صفحه نمایش گر کند و طوری در جهانیش غوطه ور کند که تا چند نسل بعد و انتشار بازی های سه بعدی انتظار این درجه از غوطه وری را از بازی ها نداشتیم.
14. دراگون کوئست (Dragon Quest)
سال انتشار: 1986
پلتفرم: NES
بازی های نقش آفرینی اولیه مثل بازی رومیزی سیاه چاله ها و اژدهایان (Dungeons & Dragons) و بسکمک از بازی های ویدئویی که بر پایه مکانیزم های این بازی رومیزی کلاسیک منتشر شدند، انقلابی و محبوب، ولی برای عده کثیری غیرقابل فهم و غیرقابل دسترس بودند.
دراگون کوئست با پیدا کردن راهی برای عرضه کردن مکانیزم های کلاسیک نقش آفرینی به شکلی قابل دسترس تر دید گیمرها و صنعت جهانی گیم را نسبت به بازی های نقش آفرینی تغییر داد. بله، دراکون کوئست باعث ظهور بازی های نقش آفرینی ژاپنی (JRPG) شد و بله، ظهور این بازی ها یعنی نوآوری های بسیار در حوزه قصه گویی در بازی های ویدئویی، ولی ماندگارترین تاثیر دراگون کوئست این بود که آهسته و پیوسته باعث شد گیمرهای بیشتری متوجه شوند که می توانند از پس بازی ای عمیق تر بربیایند، و در واقع از ته دل خواستار چنین بازی ای هستند.
13. تتریس (Tetris)
سال انتشار: 1984 (تاریخ انتشار اولیه)، 1989 (تاریخ انتشار روی سیستم نینتندو)
پلتفرم: گیم بوی
سال ها پیش از انتشار تتریس برای گیم بوی، این بازی روی کامپیوترها قابل بازی بود، ولی جای تعجب ندارد که وقتی درباره تتریس حرف می زنیم، اولین تصویری که به ذهنمان می آید مربوط به نسخه گیم بوی این شاهکار ماندگار است.
تتریس علاوه بر این که به رشد بازار کنسول های دستی و تحول سبک پازل کمک کرد، به لطف نسخه گیم بوی خود به بسکمک از کسانی که خود را گیمر حساب نمی کردند، ثابت کرد که کافی است یک بازی عالی تجربه کنند تا معتاد شوند. با این که هنوز بین گیمرهای هاردکور و کژوال فاصله فرهنگی وجود دارد، تتریس ثابت می کند که پتانسیل گیمر بودن در همه ما وجود دارد.
12. نشان آتش: اژدهای سایه و تیغه نور (Fire Emblem: Shadow Dragon and the Blade of Light)
سال انتشار: 1990
پلتفرم: NES
نخستین بازی سری نشان آتش، به عنوان مثالی اولیه از سبک استراتژی نوبتی، پیش فرض های گیمرها را دگرگون کرد، چون به کسانی که روی کنسول بازی می کردند نشان داد برای لذت بردن از تجربه ای تاکتیکی نیازی نیست کامپیوتر شخصی داشته باشند.
از آن مهم تر، شیوه به کارگیری عناصر نقش آفرینی در این بازی به گونه ای بود که آن را از همه بازی های استراتژی بازار متمایز کرد. این بازی جزو اولین بازی هایی بود که در آن، استودیوی سازنده مکانیزم های پایه نقش آفرینی را به نحوی به کار برد که تجربه کلی سبکی دیگر (استراتژی) را بهبود ببخشد. در دهه های آینده بازیسازهای بسکمک از عناصر نقش آفرینی برای بهبود تجربه سبک های دیگر استفاده کردند.
11. نقاشی با ماریو (Mario Paint)
سال انتشار: 1992
پلتفرم: SNES
در میانه عصر طلایی بازی های آموزشی در صنعت گیم، نینتندو نقاشی با ماریو را منتشر کرد، بازی ای که نسلی از گیمرها را متقاعد کرد که ذوق هنری ای در وجودشان نهفته است که منتظر شکوفا شدن است.
طراحی کلی و ابزار نقاشی بازی بسیار ساده هستند، ولی نینتندو با اضافه کردن عناصر بازی وارسازی (Gamification) کمرنگ از پیچیدگی و دشواری نقاشی - به عنوان فعالیتی هنری - کاست و روی جنبه مفرح و لذت بخش آن تمرکز کرد و به میلیون ها نفر اجازه داد لذت جان بخشیدن به چیزی را تجربه کنند. بسکمک از بازی های نینتندو باعث شدند که بخواهیم طراح بازی شویم، ولی نقاشی با ماریو بود که به تعدادی هنرمند، طراح و بازیساز آینده اعتماد به نفس داد تا علاقه یشان را به طور حرفه ای دنبال کنند.
10. دانکی کانگ کانتری (Donkey Kong Country)
سال انتشار: 1994
پلتفرم: SNES، گیم بوی کالر، گیم بوی ادونس
می توان درباره ارزش هنری و معنوی گرافیک یک بازی در مقایسه با بقیه جنبه های طراحی آن بحث کرد، ولی در این که گرافیک بازی یکی از عوامل اصلی فروش آن بوده شکی نیست. یکی از اولین بازی هایی که به درستی ارزش گرافیک را شناسایی کرد و آن را به کار برد، بازی دانکی کانگ کانتری بود.
دانکی کانگ کانتری، در کنار بازی ماجرایی میست (Myst)، انتظارات جمعی مردم را نسبت به ظواهر بازی های ویدئویی تغییر داد. البته قبل از انتشار دانکی کانگ کانتری هم بحث درباره گرافیک بازی ها شکل می گرفت، ولی وقتی این بازی منتشر شد، انگار که همه بحث ها درباره برتری گرافیکی به خاتمه رسید و مردم به تحسین و ستایش زیبایی پرداختند و برایشان سوال ایجاد شد که این گرافیک زیبا چگونه پدید آمده است. نینتندو (و ریر (Rare)) با این بازی سطح انتظارات درباره گرافیک بازی ها را طوری بالا بردند که می توان ادعا کرد از آن موقع تا به امروز نمونه اش مشاهده نشده است.
9. سوپر ماریو 64 (Super Mario 64)
سال انتشار: 1996
پلتفرم: N64
اگر می خواهید عمق اثرگذاری سوپر ماریو 64 را درک کنید، بروید و بازی های سه بعدی قبل از آن را بازی کنید. برای درک بیشتر، بروید و بازی های سه بعدی کم تعدادی را که بعد از سوپر ماریو 64 منتشر شدند بازی کنید. آنچه کشف خواهید کرد این است که در آن دوران بازیسازان نمی دانستند که طراحی بازی سه بعدی چطور قرار است جادوی بازی های دوبعدی را منتقل کند.
سوپر ماریو 64 از این لحاظ بی نقص نبود، ولی کاری که کرد این بود که به ما اجازه داد لذت گشت وگذار در فضایی سه بعدی را حس کنیم، بدون این که دائماً نیاز باشد با طراحی های بدقلق مرتبط با چنین جهانیی دست وپنجه نرم کنیم. سوپر ماریو 64 علاوه بر طراحی مثال زدنی اش در زمینه کنترل و طراحی جهانی سه بعدی، نشان داد که جادوی نینتندو در بعد سوم به قوت خودش باقی است. هنوز که هنوز است، سوپر ماریو 64 به عنوان یکی از برترین بازی های سکوبازی سه بعدی (در نظر عده ای برترین) شناخته می شود.
8. پوکمون قرمز و آبی (Pokemon Red and Blue)
سال انتشار: 1996
پلتفرم: گیم بوی
توصیف کردن حال وهوای بزرگ شدن در دورانی که پوکمون به تازگی پدید آمده بود سخت است. پوکمون مثل اجل معلق ظاهر شد و کل جهان را شیفته خودش کرد. بسکمک از گیمرهای جوان پوکمون را اولین محصول فرهنگ عامه حساب می کنند که در نظرشان به طور کامل به خودشان تعلق داشت.
بله، پوکمون الهام بخش آثار مشابه زیادی شد، ولی چیزی که پس از گذر این همه سال هنوز متوجه نمی شوم این است که بازی های اصلی پوکمون - که بازی های نسبتاً پیچیده و عمیقی بودند که تمام کردنشان ده ها ساعت طول می کشید - چطور پیروز شدند این همه طرفدار در سرتاسر جهان پیدا کنند، پوکمون علاوه بر این که پیروز شد به فرنچایزی میلیارد دلاری تبدیل شود، نمونه بی نظیری از گیم دیزاین بود که هم با نسل جوان ارتباط برقرار کرد، هم نوآوری های بسکمک به عرصه گیم دیزاین معرفی کرد.
7. چشم طلایی 007 (GoldenEye 007)
سال انتشار: 1997
پلتفرم: N64
در دورانی که موانع پیش رو برای گیمرهای کنسولی آنقدر زیاد بود که امکان نداشت بتوانند تازهترین بازی های منتشرشده روی کامپیوتر را تجربه کنند، ایده بازی کردن یک شوتر چندنفره چیزی شبیه به سفر به کره ماه در دهه 40 بود. این ایده هم یک نسل را هیجان زده کرد، هم آن ها را ناکام گذاشت.
چشم طلایی 007 نه تنها به این بازیکنان اجازه داد یک بازی شوتر رقابتی فوق العاده را تجربه کنند، بلکه این شوتر کاملاً متعلق به خودشان بود. البته چشم طلایی از لحاظ مقیاس نمی توانست به گرد پای قبایل (Tribes) یا بیشتر شوترهای بلندپروازانه دیگر روی کامپیوتر برسد، ولی بازی های شوتری که روی کامپیوتر منتشر شده بودند از انتقال یک تجربه عاجز بودند و آن هم جمع شدن دوستان در یک اتاق برای بازی کردن چشم طلایی و مبادله کردن چند ساعت از زندگی شان برای خاطرانی بود که هیچ وقت فراموش نمی شوند.
6. استار فاکس 64 (Star Fox 64)
سال انتشار: 1997
پلتفرم: N64
بسیار سر این که استارفاکس 64 را در این فهرست بگنجانم یا نه با خود کلنجار رفتم. آیا این بازی واقعاً سزاوار این است که به خاطر محبوبیت بخشیدن به قابلیت ویبره بین بازی های کنسولی، وارد این فهرست شود، آن هم در حالی که این همه همتای شایسته دارد؟
با این حال، وقتی در نظر بگیرید که تا به امروز، دگرگونی های مختلفی از قابلیت ویبره به عنوان بهانه ای برای فروش ابزار جانبی کنسول استفاده می شوند، به این نتیجه می رسید که جواب سوال بالا بله است. طوری که استار فاکس 64 از رامبل پک (Rumble Pak) استفاده کرد باعث شد که تولیدکنندگان کنسول در سرتاسر جهان کار روی پروژه های شخصی شان را متوقف و آینده را با آغوش باز بپذیرند.
(رامبل پک یکی از ابزار جانبی برای دسته N64 است که با وصل کردن آن، قابلیت ویبره به دسته اضافه می شود).
5. افسانه زلدا: اوکارینای زمان (The Legend of Zelda: Ocarina of Time)
سال انتشار: 1998
پلتفرم: N64، گیم کیوب
وقتی یک نفر برای اولین بار افسانه زلدا: اوکارینای زمان را برای من توصیف کرد، نمی توانستم حرفش را باور کنم. آنچه او داشت توصیف می کرد، بازی ای بود که سال ها رویای تجربه کردنش را داشتم، ولی هیچ گاه فکر نمی کردم خارج از تخیلم بتوانم از آن لذت ببرم.
اوکارینای زمان ثابت کرد که استودیوهای بازیسازی می توانستند کنترل، دوربین و مکانیزم های گیم پلی ای را طراحی کنند که ساخته شدن بازی رویاهای ما را امکان پذیر می کرد. سال ها طول کشید تا استانداردهای صنعت بازی به سطح کیفی ای که نینتندو با ساختن این بازی به آن دست پیدا کرد برسند، ولی اوکارینای زمان الگویی برای پیروزیت در اختیار بازیسازان قرار داد که تا به امروز الهام بخش بازیسازان است.
4. سوپر اسمش بروز میلی (Super Smash Bros. Melee)
سال انتشار: 2001
پلتفرم: گیم کیوب
سوپر اسمش بروز میلی اولین بازی سری سوپر اسمش بروز نبود، ولی میلی به درجه ای از ماندگاری دست پیدا کرد که اِسمَش بِروزهای قبل از آن پیروز به دستیابی به آن نشدند و اسمش بروزهای پس از آن نیز در تلاش برای دستیابی به آن هستند.
با وجود این که 20 سال از انتشار میلی گذشته، ولی همچنان میلیون ها طرفدار سر آن قسم می خورند. شاید برای این بازی ماد ساخته باشند و آن را بهینه کرده باشند، ولی این بازی ای است که باعث برگزاری تورنمنت های حرفه ای و شکل گیری جوامع طرفداری برای سوپر اسمش بروز شد و سطح انتظارات از این ژانر را آنقدر بالا برد که اگر این بازی تثبیت شان نکرده بود، چنین انتظاراتی نامعقول و غیرمنصفانه جلوه می کردند.
3. انیمال کراسینگ (Animal Crossing)
سال انتشار: 2001
پلتفرم: گیم کیوب
انیمال کراسینگ: افق های تازه (Animal Crossing: New Horizons) به یکی از داغ ترین بازی های سال 2020 تبدیل شد، چون در شرایطی سخت بازی ای بود که شدیداً به آن نیاز داشتیم. با این حال، نکته قابل توجه این است که بیشتر ویژگی های لذت بخش بازی در انیمال کراسینگ سال 2001 بنا نهاده شدند، بازی ای که پیش بینی کرد روزی دقیقاً به چنین نوع بازی ای نیاز پیدا خواهیم کرد.
انیمال کراسینگ به لطف سیستم ساعت هوشمندانه اش که بر اساس زمان واقعی جلو می رود، آهنگ پیشروی بازی را - حداقل با توجه به معیارهای سال 2001 - بسیار پایین آورد و به ما ثابت کرد چیزی که به آن نیاز داشتیم این بود که چیزهای کوچک را با عزیزان مان به اشتراک بگذاریم یا صرفاً گل های رز را بو کنیم. این ایده برای زمان خودش خیلی خوب بود، ولی جامعه طرفداری بازی که روز به روز بزرگ تر می شود، نشان داد که این بازی چقدر از زمان خودش جلوتر بود.
2. وی اسپورتز (Wii Sports)
سال انتشار: 2006
پلتفرم: Wii
نمی توانم خوشحالی ام را از به خاتمه رسیدن دوران مد بودن موشن کنترل (Motion Control) توصیف کنم، ولی بازی های کمی را سراغ دارم که مثل وی اسپورتز، هر بار که آن را بازی می کردید، همان تجربه ای را برایتان خلق می کرد که وعده اش را داده بود.
مهم نیست که چه مدت در حال گیم بازی کردن بوده اید؛ وی اسپورتز چیزی برای عرضه کردن داشت که باید آن را تجربه می کردید تا واقعاً بتوانید درکش کنید. این بازی انسان ها را در کنار هم جمع کرد تا شادی ساده و انکارناپذیر بازی را که تکنولوژی پیشرفته پیروز به عرضه کردن آن شده بود با هم تجربه کنند. این یکی از جذابیت های اصلی NES بود و در نتیجه وعده ای بود که صنعت گیم مدرن بر پایه آن بنا شده بود. همچنین باید اشاره کرد این بازی یکی از دلایل اصلی برای فروش بیش از صد میلیون کنسول Wii بود.
1. افسانه زلدا: نفس وحش (The Legend of Zelda: Breath of the Wild)
سال انتشار: 2017
پلتفرم: نینتندو سوییچ، Wii U
در زمانی که بازی های جهانباز داشتند تکراری می شدند، نینتندو بازی ای عرضه کرد که به همه بازیسازان نشان داد باید به اتاق فکر خود برگردند و راهی پیدا کنند تا جادویی را که به خاطر بیش ازحد فرمول وار بودن بازی های جهانباز از بین رفته بود، به این سبک برگردانند.
نفس وحش با ترکیب عصاره بازی های بقامحور، جهانباز، دارک سولز (!) و البته دیگر ماجراجویی های شگفت انگیز زلدا باعث شد یخ بدبینی و رخوتی که گاهی حاصل سال ها پیشرفت تکنولوژیک است آب شود و به همه یادآوری شود اکتشاف کردن جهانیی کامل که پر از راز و رمز است، چه تجربه جادویی ای می تواند باشد.
منبع: Den of Geek
منبع: دیجیکالا مگ