یونسکو هجدهمین میراث جهانی ژاپن را مشخص کرد - بانو هما

یونسکو یک سری مکان، مربوط به تاریخ پرفراز و نشیب مسیحیان ژاپن (به عنوان هجدهمین مکان میراث فرهنگی جهان)، از قرن 16 تا 19 را معین نموده است. این مکان ها شامل 10 روستا در شمال غرب کیوشو، ویرانه های قلعه هارا (که در اصل به دست پرتغالی ها ساخته شد) و کلیسای مقدس سنت مری در ناکازاکی است.

هجدهمین میراث جهانی ژاپن

از آن جا که تبلیغ مسیحیت تا سال 1873 در ژاپن ممنوع بود، افراد مسیحی (که به مسیحیان پنهان معروف بودند) در خفا به عبادت و تبلیغ می پرداختند. هدف اصلی یونسکو، شناسایی کلیساهای مخفی در ساحل روستاها و جزیره های دورافتاده است. از طرف دیگر، ویرانه های قلعه هارا مکان مهم دیگری است که مبلغان پرتغالی و هلندی از آن استفاده می کردند.

یکی از دیدنی ترین مکان های معین شده به وسیله یونسکو، کلیسای کاتولیک سنت مری در ناکازاکی است. صومعه مری (که با نام صومعه مقدس نیز معروف است) در سال 1914، پس از آزاد شدن مسیحیت ساخته شد. صومعه اصلی در بمباران شیمیایی ناکازاکی، در اوت 1945، از بین رفت و در سال 1954، یک نسخه کپی از آن ساخته شد. تمام مجسمه ها و صنایع دستی، شامل ناقوس فرانسوی آنجلس (French Angelus bell)، که در بمباران ناقص یا ویران شدند، را روی زمین و داخل خود صومعه به نمایش می گذارند. پارک صلح (Peace) در همین نزدیکی، منزلگاه دیوارهای اصلی صومعه است.

کلیسای اورا (Oura) کلیسای کاتولیک دیگری در ناکازاکی است. این کلیسا در دوران ادو، سال 1864، به دست یک مبلغ فرانسوی، برای جمعیت روبه رشد تاجران خارجی شهر ساخته شد. کلیسای اورا قدیمی ترین کلیسای مسیحی ژاپن، و یکی از مهم ترین آثار ملی کشور به شمار می رود.

ناکازاکی، از نظر تاریخی، تا مدت ها دروازه ورود خارجی ها به ژاپن بود. در سال 1859، پس از اینکه افسر Perry، فرمانده دریایی آمریکا خواهان از بین رفتن سیاست انزوای 200 ساله ژاپن شد، دیپلمات ها از کشورهای مختلف جهان خواهان آزادی خلیج، برای تجارت شدند. بنابراین امپراتور میجی، ناکازاکی را در سال 1859 به عنوان یک خلیج آزاد گفت. جان لوتر لانگ در سال 1898، مکان رمان معروف خود مادام باترفلای را که در سال 1904 به برترین اپرا تبدیل شد (به کارگردانی جاکومو پوچینی)، ناکازاکی انتتخاب کرد.