نگاهی به نمایش استقلال مقابل پدیده؛ خط دفاعی که همچنان گل نمی خورد - بانو هما

به گزارش خبرنگاران، استقلال در حالی برابر تیم پدیده در یک نیمه 3 گل زد که در هیچ کدام از بازیهایش در فصل اخیر چنین نتیجه ای نگرفته بود. در این مدت استقلال برابر تیم فوتبال پیکان هم 3-0 برنده شده بود اما برد برابر پیکان با یک گل در نیمه اول و 2 گل در نیمه دوم توام شده بود و این تنها ملاقاتی بود که استقلال در یک نیمه پیروز ثبت 3 گل می شد. استقلال در آخرین بازی مسابقات فوتبال لیگ برتر سال 98، در حالی 4-1 نساجی را شکست داد که در نیمه اول مسابقه برابر نساجی گل دریافت کرد اما در سرانجام با 4 گلی که در نیمه دوم به ثمر رساند برابر تیم فوتبال نساجی برنده شد.

به هر حال این نه تنها برترین نیمه سال اخیر استقلال است بلکه از 30 مرداد ماه سال 1399 یعنی در نزدیک به 500 روز، این برترین نیمه ای است که استقلال داشته. از روز 30 مرداد ماه تا امروز، استقلال 491 روز را سپری نموده و در این 491 روز این نیمه برترین عملکرد تیم فوتبال استقلال را ثبت نموده است.

استقلال در بازی مقابل پدیده هم مثل بازی های گذشته، با سیستم 3 دفاعه به میدان رفت و فرهاد مجیدی تنها تغییراتی جزیی در چینش نفرات خود داشت. استقلال که در ملاقاتهای گذشته معمولا با سیستم 3421 بازی می کرد در این بازی از دو مهاجم نوک کلاسیک بلند زن استفاده کرد تا در خط حمله یک زوج تهاجمی سر زن تشکیل دهد.

این تصمیم، رویکرد بسیار عاقلانه ای از سوی فرهاد مجیدی بود چرا که با حضور همزمان رودی ژستد و آرمان رمضانی، استقلال می توانست بهتر از قبل از ضربات آغاز مجدد و توپ های بلند استفاده کند و فشار دامنه داری روی دفاع نه چندان ساختارمند پدیده داشته باشد. در این بازی گل سوم استقلال روی ضربه سر رمضانی به ثمر رسید و روی چندین صحنه دیگر هم قلدری این دو مهاجم به کار استقلال آمد.

با توجه به این که تیم استقلال در این ملاقات اختلاف سطح زیادی نسبت به پدیده داشت، پیش بینی می شد در دقایق زیادی صاحب توپ و میدان باشد و این بدان معنا بود که در مقاطعی که بازی مساوی است، خبری از ضدحملاتی که همیشه نقش یک موقعیت ساز خوب برای استقلال را بازی می نمایند، نخواهد بود و شاگردان مجیدی باید فکری برای موقعیت سازی بنمایند.

از سه گل تیم استقلال، گل اول زمانی به ثمر رسید که تیم در فاز انتقال منفی قرار داشت و با یک بازپس گیری توپ، سلمانی دروازه را باز کرد، گل دوم هم روی یک انتقال مثبت از دفاع به حمله به ثمر رسید و گل سوم هم روی یک ضربه کرنر... در واقع استقلال نتوانست هیچ یک از گل هایش را زمان حضورش در فاز بازیسازی به ثمر برساند اما در فاز های دیگر بازی به خوبی ظاهر شد و توانست به نتیجه مطلوب برسد.

اگر استقلال در پی قهرمانی نبود و دلیلی برای محافظه کار بودن در بازی های بزرگ نداشت، می گفتیم فرهاد مجیدی باید روی انتقال منفی تیمش بیش از این کار کند یعنی مشکل بازیسازی تیمش را با پرس از بالا و تحت فشار گذاشتن حریف جبران کند، به قول یورگن کلوپ کانترپرس یک تیم می تواند برترین بازیسازی تیم باشد اما این نوع از بازی ریسک بسیار بالایی دارد و برای استقلالی که در پی قهرمانی هستند فعلا استراتژی مناسبی نیست.

برترین استراتژی برای استقلال همین روندی است که در هفته های اخیر در پیش گرفته است، این تیم باید مقابل تیم هایی مثل سپاهان که بازی پرریسکی را ارائه می دهند، با همان روش دفاع ضدحمله خود بازی کند و برای دیگر بازی ها هم که قرار است با یک بلوک دفاعی فشرده روبرو گردد باید در بخش انتقال مثبت، انتقال منفی و ضربات ایستگاهی به خوبی ظاهر گردد تا همین قضیه نقش یک بازیساز را برای استقلال بازی کند و کمبود های این تیم در فاز بازیسازی جبران گردد که مصداقش هم همان چیزی می گردد که امروز دیدیم. البته باید به این نکته هم اشاره کنیم.

امروز سبک و ساختار دفاعی پدیده اصلا در شرایط خوبی قرار نداشت و استقلال نمی تواند مقابل بقیه تیم ها به این راحتی ها به پیروزی برسد. تصور کنید استقلال مقابل تیمی مثل فولاد بازی کند، در چنین بازی ای استقلال اگر نتواند لاین دفاعی فولاد را در فاز بازیسازی بشکند باید فقط در پی استفاده از اشتباهات و ضربات ایستگاهی باشد در غیر اینصورت بعید است به گلی برسد چرا که چنین تیم هایی نه فرصتی برای ضدحمله می دهند و نه فضای خالی و موثری برای حمله.

حالا به یکی از الگوی های بسیار تاثیر گذار تیم فرهاد مجیدی در این فصل و فصل قبل می پردازیم و آن هم اضافه شدن بازیکنی مثل جعفر سلمانی به حملات تیم است. با توجه به این که استقلال با سیستم سه دفاعه و دو پیستون بازی می نماید این تیم می تواند در حملات عرض بسیار مناسبی به خود بگیرد و با اضافه شدن پیستون هایش از شیفت های سریع و تغییر منطقه بازی به خوبی استفاده کند این همان نکته ای است که ما روی گل اول استقلال دیدیم. جعفر سلمانی با نفوذش عرض حمله استقلال را افزایش داده بود و با یک پاس بسیار مناسب از مهدی مهدی پور که فرایند شیفت و تغییر منطقه بازی را ایفا کرد، توانست صاحب توپ گردد و گل بزند.

روی گل اول هم اتفاقی مشابه افتاد با این تفاوت که سلمانی در نقش پاسور ظاهر شد. جعفر سلمانی شاید از قدرت خوبی در سانتر کردن برخوردار نباشد اما درک خوبی از فضا دارد و ضربات آخر خوبی هم به توپ می زند. سلمانی تا به این جای فصل دو گل سه امتیاز نیز مقابل طرفدار و سپاهان به ثمر رسانده است. فرهاد مجیدی سال گذشته هم استفاده خوبی از پیستون های تیمش در برنامه های هجومی داشت و تاکید بسیاری روی حضور آن ها در حملات داشت که همین قضیه هم باعث به ثمر رسیدن گل های مهمی شد.

استقلال در این فصل تنها دو گل دریافت نموده که هر دو گل روی ضربات آغاز مجدد بوده است و هنوز این تیم در جریان بازی گلی دریافت ننموده است. در واقع زمانی که از استقلال صحبت می کنیم نمی توانیم به عملکرد خط دفاعی این تیم اشاره نکنیم. استقلال در حال حاضر 4 مدافع میانی آماده دارد که هر 4 هم بازیکن آمادگی حضور در ترکیب را دارند و به نوعی استقلال عمیق ترین خط دفاعی لیگ را صاحب است و با اضافه شدن عارف غلامی این عمق بیشتر هم می گردد.