فیلم منگی ارزش دیدن دارد؟ - بانو هما

داستان فیلم در مورد چیست؟

کاهانی در فیلم منگی داستان زن و شوهری را روایت می کند که قصد جدا شدن از هم را دارند و درگیر مسائل مختلفی هستند. مرد بدهی سنگینی به برادر همسرش دارد و مدت هاست که در خانه یکی از دوستانش مخفی شده است. پریسا به همراه برادرش راهی شمال می شود تا جهیزیه اش را به تهران برگرداند. اما هنگام ورود به خانه با تصویر دیگری روبه رو می شوند. فیلم سینماییمنگی در یک نصف روز و بدون هیچ گونه کات در حدود 90 دقیقه روایت می شود.

شیوه فیلم برداری این فیلم سکانس پلان یا همان فیلم برداری یک تکه و بدون تقطیع فیلم است که برای مخاطب تداعی کننده کارهای شهرام مکری است. مکری ماهی و گربه و هجوم را به همین شیوه ساخته است.

اما خود رسول کاهانی پیشتر در باره این شباهت گفته بود: کار آقای مکری در ساخت نخستین فیلم سینمایی پلان سکانس انکارناپذیر است ولی کاری که او در فیلمش کرد با کاری که ما در فیلم مان کردیم مقایسه شدنی نیست. ویژگی فیلم او پلان سکانس است و این فرم در ماهی و گربه اهمیت زیادی دارد، در حالی که در منگی پلان سکانس اهمیت کمتری دارد.

کاهانی در تلاش داشته که یک فیلم تجربه گرا را بسازد درواقع فضایی را به تصویر کشیده است که در فیلم های هنر و تجربه دیده می شود اما از آن نیز فاصله گرفته است. برخلاف فیلم های هنر و تجربه، قصه خود را می گوید و از سویی مشخصه های فرمی سینمای هنر و تجربه نیز استفاده کرده است.

به برادرم نیازی ندارم

رسول کاهانی پیش از تولید فیلم سینمایی به کارگردانی و نویسندگی در تئاتر مشغول بوده است و چندین اثر را در داخل و خارج از کشور اجرا کرده است. او همچنین با چند نمایش در جشنواره تئاتر فجر حضور داشته است.

با این که نام او زیر سایه برادرش عبدالرضا کاهانی قرار گرفته است اما خودش در این مورد گفته بود: این واقعیت انکارناپذیر است که من برادر عبدالرضا هستم. ولی زمانی او فهمید من فیلم ساختم که تبلیغات فیلمم را در فضای مجازی دید. هنوز هم او منگی را ندیده است. اصلا نمی دانست فیلم ساخته ام. من هم مثل خیلی از طرفدارهای او از فیلم هایش می آموزم. بیشتر از این هم نیازی به او ندارم.

در این باره بخوانید:

ایستگاه اتمسفر؛ جایی که آدم ها هوای هم را دارند

روزهای نارنجی فیلمی جهانی

زندگی بدون سانسور آقای سانسور

نسرین درخشان زاده، مهدی ضیا چمنی، بهزاد آقاجانی، داریوش رشادت، سرور پیروانی و محمود یاوری بازیگران این فیلم هستند که می توان نقطه قوت این فیلم نیز دانست. بازیگران همگی تئاتری هستند که با تسلط بر حالات چهره و نحوه بیان کلمات، کار را به خوبی درآورده اند. ضیاچمنی در نقش حمید محور فیلم را نگه داشته و به خوبی شخصیت پیچیده و عمیق مرد متزلزل و به انتها رسیده قصه را به نمایش می گذارد. اما نمی توان گفت بازی تمام بازیگران به همین خوبی است و ضعف هایی در این زمینه وجود دارد.